Banjogrootmeester Béla Fleck brengt met zijn album Rhapsody In Blue een ode aan de bekende Amerikaanse componist George Gershwin . Dat het album uitgerekend in 2024 uitkomt is geen toeval; Rhapsody In Blue, één van Gershwins bekendste werken, beleefde zijn première in 1924 en is daarmee precies een eeuw oud. Hoewel Gershwin probleemloos tot de grootste Amerikaanse componisten kan worden gerekend, blijven over zijn Rhapsody zelfs 100 jaar later de meningen verdeeld, vanwege de vermeende onsamenhangendheid van het stuk. Dat is hoegenaamd geen probleem voor Fleck. De muzikant is stevig geworteld in de bluegrass, maar bewijst keer op keer weer de grenzen van de (door sommigen als een beperkt instrument beschouwde) banjo te kunnen verleggen. Hij waagde zich eerder al aan bewerkingen van Debussy , Bach en Chopin op Perpetual Motion (2001). Zijn versie van Rhapsody In Blue toont zowel de dynamische mogelijkheden van de banjo in zijn handen aan als Flecks kunsten als arrangeur. Zo bewerkte hij de Rhapsody voor dit album op drie verschillende manieren: Rhapsody In Blue(grass), Rhapsody In Blue(s) en een orkestrale versie. Met name de bluesversie is een feest om naar te luisteren. Flecks eerbetoon is een waarlijke rapsodie van rapsodieën. (JV)