Wat Altin Gün doet voor de psychedelische rock uit Turkije, en Nusantara Beat voor traditionele Indonesische muziek, wil Yin Yin graag doen voor Thaise en Japanse muziek. Maar anders dan de eerder genoemde bands, hebben Yin Yin-drummer Kees Berkers en multi-instrumentalist Yves Lennertz geen wortels in de landen die hen muzikaal inspireren. Is dat wellicht de reden dat de nummers op dit derde album van het kwartet uit Maastricht iets van een gimmick houden? Moeilijk te zeggen. De overwegend instrumentale nummers op Mount Matsu luisteren zonder meer lekker weg en komen ongetwijfeld van pas als een dj mensen even lekker gek wil laten dansen. Met alle surfgitaartjes en guitige knipogen naar soundtracks van Tarantino-films. Ironisch en dansbaar – helemaal van deze tijd. Maar toch lijken Berkers en Lennertz eerder de Wipneus & Pim dan de Altin Gün van de oriëntaalse psychedelica. (RME)