De zanger met zijn onafscheidelijke muts is weer terug. Met zijn zesde album gaat Gregory Porter terug naar zijn grote liefde, het schrijven van eigen nummers in de welbekende mix van jazz, soul, blues en gospel. Daarnaast wilde hij altijd al werken met een orkest. Deze wens zag hij op All Rise in vervulling gaan in de vorm van een 10-koppig koor en de London Symphony Orchestra Strings. Porter, een perfectionist in hart en nieren, maakte zijn band af en toe helemaal gek door een nummer in acht of negen verschillende versies op te nemen. Vanuit datzelfde streven naar perfectie worstelde hij enorm over de richting waarin All Rise zou moeten gaan. Zijn verstand vertelde hem dat het een politieke richting op moest gaan, maar zijn gevoel wees hem op de liefde die alles overwint. Uiteraard is All Rise een schitterend album geworden, want Porter is gewoonweg niet in staat om een slechte plaat te maken. (AD)