Misschien is het de Nobelprijs geweest die hij in 2016 kreeg toegewezen. Voor het eerst sinds zijn album Tempest uit 2012 schreef Bob Dylan weer eigen materiaal dat leidde tot het even strijdbare als mythische en mijmerende dubbelalbum Rough And Rowdy Ways. Het werd al vooraf gegaan door de epische single Murder Most Foul (dat nu het album afsluit) waarin Dylan de teloorgang van de westerse wereld analyseert na de moord op John F. Kennedy. Net als op de rest van het album, komen daarbij oneindig veel illustere namen voorbij, van Anne Frank tot The Rolling Stones . Maar ook zijn eigen, niet onaanzienlijke rol in de naoorlogse westerse cultuur geeft hij een plek in bijvoorbeeld opener I Contain Multitudes. Als zanger klinkt Dylan ontspannen en minder brommerig dan we de laatste jaren van hem gewend zijn, in een tiental bluesy folknummers die gedomineerd worden door tekst. Donkere, beladen en urgente songs die aansluiten bij het beste uit zijn lijvige oeuvre. (MR)