Vaudou Game
Kidayó
Album
Sinds het verschijnen van debuutplaat Apiafo is Vaudou Game doorlopend op toernee geweest. Zo deed de band rond de in Togo geboren Peter Solo in amper anderhalf jaar tijd alleen al drie keer Rotterdam aan. Per keer zag je de groep groeien, tot een retestrakke afrobeat/funkband met Solo in zijn knalgele seventiesbroek als James Brown -achtig middelpunt. De keerzijde van zo’n moordend toerschema is dat nieuw materiaal schrijven er bij in kan schieten. Tijdens het laatste optreden in Podium Grounds, begin 2016, stond maar één nieuw liedje op de setlist – en dat ontbreekt ook nog eens op dit tweede album. Of Kidayó daarmee een haastklus is geworden? Feit is dat echt nieuwe invalshoeken ontbreken, al heeft het Hammond-orgel een prominentere rol gekregen en draagt Solo nu een groene broek. Knallers als Pas Contente of Lazy Train ontbreken echter en slechts een handjevol nummers (La Vie C’est Bon, Don’t Go, NDI) kan zich meten met het debuut. Wat overigens meer zegt over het torenhoge niveau van Apiafo dan over deze vooral zeer degelijke opvolger. (RME)
Meer informatie
Je leent dit album bij Muziekweb.
Tracks
- Natural vaudou
3:41
- Chérie NYE
4:30
- La vie c'est bon
3:32
- On se pousse
6:29
- Don't go
3:27
- La dette
4:01
- Revolution
3:53
- Lonlon
4:39
- Elle decide
3:42
- Ndi
4:12
- Locataire
3:43