Eigenlijk is er maar één constante in de carrière van Madonna en dat is Madonna zelf. Haar muziek, imago en productieteam veranderen continu waardoor ze eigenlijk altijd relevant blijft. Ja, seksuele toespelingen en verwijzingen naar het katholieke geloof zijn in tekst en beeld altijd aanwezig, maar voor de rest verschiet Madonna regelmatig van kleur. Het is daarom apart dat haar dertiende album Rebel Heart teruggrijpt naar haar eigen verleden. Je kunt het al zien aan de albumhoes waarop Madge er weer uitziet als de blonde godin die ze in de jaren tachtig was. In nummers als Bitch I’m Madonna, Joan of Arc en Veni Vidi Vici – de laatste staat helaas alleen op de luxe versie van Rebel Heart – zingt ze over haar eigen carrière alsof ze op 56-jarige leeftijd eindelijk heeft geleerd dat achteromkijken geen doodzonde is. Muzikaal blijft ze samenwerken met hippe, jonge producers. In 2015 zijn dat Diplo en Avicii, die haar nummers overgieten met een sausje van elektronica en hiphop-beats. Ze zijn belangrijk, maar zeker niet doorslaggevend. Dat is Madonnna op dit sterke album zelf. (JE)