Dit fraaie debuut van Isbells komt precies op het juiste moment. Anderhalf jaar na de succesvolle platen van Fleet Foxes en Bon Iver (beiden uit de zomer van 2008) is sacrale indiefolk immers hipper dan hip. Isbells kun je het Vlaamse antwoord op deze namen noemen. Door de inbreng van een vrouwenstem (van Naïma Joris) klinkt het allemaal net wat lieflijker dan de muziek van hun genregenoten. Zanger en songschrijver Gaëtan Vandewoude, die voorheen van zich liet horen in de bands Soon en Ellroy, vormt de absolute spil van de band. Zijn zang en akoestische gitaarspel zetten de toon voor een basaal geluid, dat spaarzaam maar effectief door de andere bandleden wordt ingevuld. Zwakke nummers staan er niet op, na negen fraaie liedjes in amper een half uur blijft de luisteraar vol bewondering achter. Met Isbells maakt België zijn reputatie als leverancier van goede indie voor het eerst sinds jaren weer overtuigend waar. (MS)