Ilse DeLange leek ooit voorbestemd om de kloof tussen de Europese en Amerikaanse countryindustrie te beslechten. Maar de Amerikaanse markt bleek niet te zitten wachten op de schoenenverkoopster uit Almelo en DeLange verlegde langzaam haar koers van country naar mainstream pop. De vele Nederlandse fans die Ilse met haar debuut World Of Hurt aan zich wist te binden bleven haar onvoorwaardelijk trouw, ook toen ze met de wisselvallige rockplaat Clean Up de bakens wel erg drastisch verzette. Een constante in haar werk is de voorliefde voor buitenlandse (veelal Amerikaanse) producers. Ditmaal is het Lyle Workman die plaatsnam achter de knoppen. De countrysnik in Ilse’s stem is verdwenen, de af en toe opduikende banjo is de enige verwijzing naar haar muzikale wortels. Naast het titelnummer is het euforische We’re Alright een duidelijke singlekandidaat. Ilse DeLange zit duidelijk goed in haar vel, de liedjes zijn overwegend opbeurend van toon. En ze zingt beter dan ooit. (MS)