In de laatste maanden van 1979 werkte The Clash aan hun derde album. Na het tweede album, de wisselvallige rockplaat Give ‘Em Enough Rope, waren veel van hun oude punkfans afgehaakt en The Clash zon op wraak. Niet door terug te keren naar de elementaire punkstijl van hun succesvolle debuutalbum, maar door ambitieus nieuwe wegen in te slaan. Het resultaat was het dubbelalbum London Calling: een muzikale achtbaan die de luisteraar langs new wave, rock, reggae en rock-n’-roll voerde. Met zijn schrille gitaren en sloganeske refrein schetst het titelnummer een apocalyptisch beeld van Londen. The Guns Of Brixton, een ander prijsnummer, gaat over de rassenrellen die de wijk Brixton destijds teisterden. The Clash wist de doem van de vroege jaren tachtig perfect te vangen. Gelukkig deed de groep dat niet op een naargeestige wijze. Songs als Spanish Bombs en Lost In The Supermarket zijn, ondanks de serieuze teksten, levenslustige songs die zich genadeloos tussen de oren nestelen. Ondanks de duur van een dik uur, staat er geen slecht nummer op London Calling. Daarom wordt het album door velen terecht beschouwd als het meesterwerk van The Clash. (PdK)