De excentrieke Amerikaanse singer/songwriter Will Oldham alias Bonnie “Prince” Billy, lijkt net als Bob Dylan over een onuitputtelijke inspiratie te beschikken. Hij schrijft dan ook geen nummers maar albums, die als geheel zijn stemming van dat moment lijken te verbeelden. Zoals het donkere, sarcastische I See A Darkness (1999) of het van een plechtige melancholie doortrokken The Letting Go (2006). Op Lie Down In The Light klinkt Oldham vooral goedgemutst in twaalf cryptische liedjes over liefde, familie en geloof. Met broer Paul op bas en spaarzame aanvullingen van klarinet, fiddle of steelgitaar, klinkt hij ook traditioneler dan ooit, waarbij akoestische country met een gemoedelijk verandagevoel de boventoon voert. Wanneer in het laatste nummer, de pure countrygospelsong I’ll Be Glad, de Heer wordt geprezen lijkt daar geen greintje cynisme mee gemoeid. Van domme lichtvoetigheid is er beslist geen sprake, maar Lie Down In The Light is wel Oldhams meest toegankelijke album. (MR)