In 2001 was New Order weer helemaal terug. De comebackplaat Get Ready maakte duidelijk dat de eighties-iconen ook in de 21ste eeuw nog prima meekonden en niks van hun energie waren verloren. Daarbij kwam nog dat de jaren tachtig weer veel in de belangstelling staan, en dat is sinds Get Ready alleen maar meer geworden. Met Waiting For The Sirens' Call bewijst New Order dat het succes van Get Ready beslist niet eenmalig was. Het geluid is niet wezenlijk veranderd: het kenmerkende gitaargeluid is overal aanwezig, er klinken veel synthesizers en alles heeft weer een typisch melancholische sfeer. Waiting For The Sirens' Call kent enkele zeer sterke liedjes zoals de single Krafty, met elektronische drums en een mooie melodieuze synthesizerbreak. Opmerkelijk is de samenwerking met producer Stuart Price , die als Les Rythmes Digitales een van de eersten was om de jaren tachtig te recyclen. Hij geeft in het nummer Guilt Is A Useless Emotion New Order een flinke dosis plastic glitterbeats mee zodat ze zo de dansvloer op kunnen. En dat is niet slecht voor vier heren van tegen de vijftig. (IV)