Er zijn componisten geweest die zonder problemen in grote haast konden componeren, zoals bijvoorbeeld Bach, Mozart, Telemann, Rossini en, in de 20ste eeuw, Hindemith, Milhaud en Sjostakovitsj. Het aardige was vooral dat deze heren niet alleen met grote snelheid konden schrijven, maar ook, en vooral, dat het geen sporen van mindere kwaliteit naliet op hun werk. Dat niet iedereen met dergelijke capaciteiten gezegend is, wordt onbedoeld duidelijk gemaakt op deze cd met cantates van Hugo Alfvén, en dan vooral in de "Cantate voor het Reformatiefeest op.36" uit 1917. Dit werk bestaat uit twee delen; het eerste bereidde Alfvén, uitgebreid voor en het maakt, met zijn vele contrapuntische verwikkelingen en gedegen thematische doorwerking een robuuste indruk. De tekst voor het tweede deel, getiteld 'Luthers hamer', kreeg Alfvén echter veel te laat aangeleverd. Aangespoord door zijn enthousiasme over de literaire kwaliteiten van het gedicht, besloot Alfvén het toch nog te voltooien, maar om vóór de deadline klaar te kunnen zijn, achtte hij het nodig alle ingewikkelde procédé's te mijden. Het resultaat is een uiterst hybride werk; na het hecht doortimmerde eerste deel maakt het tweede deel met zijn vele unisono-passages en zijn uiterst homofone koorgedeeltes een nogal schetsmatige en teleurstellende indruk. Haastige spoed is duidelijk zelden goed. Het is des te meer te betreuren omdat de twee andere hier opgenomen cantates wèl een redelijk goede indruk maken; dat geldt dan vooral voor het sfeervolle "De klokken op.13", en in iets mindere mate voor "Bij de nieuwe eeuw op.12", een werk uit 1900, waarmee Alfvén zijn faam als vooraanstaand Zweeds componist definitief wist te vestigen. Alle drie deze werken worden hier goed voor het voetlicht gebracht door solisten, het Koninklijk Filharmonisch Koor Stockholm en het Gävle Symfonie Orkest onder leiding van Stefan Parkman. (JvG)_