Het is 1973. Verdine White speelt funky op zijn bas, Philip Bailey en Maurice White zingen terwijl Ralph Johnson de percussie voor zijn rekening neemt. In 1997 spelen precies die mannen weer een album vol. De rest van de groep is vervangen, had het na het succes van Boogie Wonderland in 1979, wel gezien, of is opa geworden. Anno 1997 is er niet veel veranderd. De groep maakt dezelfde ontspannen muziek; samenzang, goeie bas, goeie percussie, wat blazers, en een niet te opdringerige keyboard. (EW)